- virinėti
- virinė́ti, -ė́ja, -ė́jo NdŽ, Rm 1. iter. dem. virinti 2: Pradeda [žmonės] uogas virinė́ti – [krautuvės] cukraus i pritrūksta Krš. Gal du kiaušinius dėsiu, ką čia po vieną virinė́siu! Snt. Kas čia virinė́s tokiam ponuo, kas tupinės! Krš. Kap aš virinė́jau, tep virinė́siu, tu, martele, manę nepamokysi! Drsk. | refl. tr.: Vasarą uogikių virinė́suos, taip ką dirbinėsu Krš. Virinė́jaus uogikių, pamaišyti katelą dar galiu Krš. 2. tr. gaminti vieną kartą, virti: Pietų nevirsiu, ba nėra ko virinė́t Rod. \ virinėti; pavirinėti; privirinėti; suvirinėti
Dictionary of the Lithuanian Language.